ปัจจุบัน SpaceX ได้เปิดตัวอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงบนชั้นบรรรยากาศ LEO ไปแล้ว 1,374 ดวง เป้าหมายขั้นต้นที่ 4,425 ดวงภายในปี 2567 และอีก 12,000 ดวงภายในปี 2569 บริการดังกล่าวได้เริ่มให้บริการแล้วในสหรัฐอเมริกาแคนาดาสหราชอาณาจักรและขณะนี้ขยายไปยังยุโรป แม้ว่าการให้บริการดังกล่าวเป็นรูปแบบเบต้าก็ตาม

โดยทั่วไปลูกค้าในประเทศอังกฤษ จะจ่ายค่าบริการ 89 ปอนด์ต่อเดือนรวมกับค่าจัดส่ง 54 ปอนด์และ 439 ปอนด์สำหรับชุดอุปกรณ์หรือเรียกว่าจานเราเตอร์และอุปกรณ์อื่นๆ ซึ่งลูกค้าสามารถเล่นอินเทอร์เน็ตไม่อั้น ทำให้เวลาแฝงลดลงเหลือ 20-40ms มีความเร็วในการดาวน์โหลด 50-150 Mbps และ Upload อยู่ที่ 20Mbps ในบางจังหวะ อาจมีปัญหาเรื่องการเชื่อมต่ออยู่บ้าง เนื่องจากเป็นระบบเบต้า

Elon Musk ซีอีโอของ SpaceX กล่าวว่า การปรับความสูงบนชั้นบรรยากาศ LEO ใหม่ในครั้งนี้จะทำให้ความเร็ว Download ปลายทางสามารถทำความเร็วได้เพิ่มขึ้น 300Mbps ภายในสิ้นปี 2564 แต่การปรับความสูง LEO ไม่ใช่วิธีเดียวในการเพิ่มประสิทธิภาพผู้ใช้งาน แต่เราต้องปรับแต่งเครือข่ายให้มีประสิทธิภาพมากที่สุดและทาง Starlink มีแผนในอนาคตในการวางตำแหน่งใหม่

การเปลี่ยนแปลงตำแหน่งดาวเทียมบางดวงของ Starlink ทำงานด้วยระดับความสูงเดิมได้รับการอนุมัติสำหรับวงโคจรโดยเคลื่อนย้ายดาวเทียม 2,814 ดวงจากวงโคจรในช่วง 1,100 ถึง 1,300 กิโลเมตรเป็น 540 ถึง 570 กิโลเมตร แม้ปัจจุบันมีดาวเทียมเพียง 1,374 ดวง

ซึ่งต่ำกว่ากลุ่มดาวไคเปอร์ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือหากการออกแบบใหม่ของ Starlink ทำให้เกิดการรบกวนสำหรับผู้ให้บริการคู่แข่ง เช่น Kuiper ซึ่งทาง SpaceX จะต้องแก้ไขหรือยอมรับผลกระทบของการให้บริการ

ก่อนหน้านี้ได้รับการอนุมัติสำหรับวงโคจรที่สูงขึ้นทำงานที่ความเอียง 53.2, 70 และ 97.6 องศาและที่ละติจูดระหว่าง 540 ถึง 570 กิโลเมตร

หากย้อนกลับไปในปี 2018 พวกเขาได้รับอนุญาตให้ส่งดาวเทียมอีก 7,518 ดวงที่ระดับความสูงเพียง 335 กม. ถึง 346 กม.

ทางบริษัทกำลังขออนุมัติ LEO อีก 30,000 ตัวที่ระดับความสูงตั้งแต่ 328 กม. ถึง 614 กม. ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อนักวิทยาศาสตร์ที่การสังเกต (เช่น กล้องโทรทรรศน์) หรือกังวลเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นจากการชนของขยะอวกาศที่จะเป็นปัญหาตามมา

ข้อมูล  tomsguide  satnews  businessinsider  spacenews